ایسکشوال های ایران | Asexuala

چند وبسایت معتبر جهت برسی گرایش جنسی 🌐

1)تستِ تشخیص گرایش جنسی (Sexual Orientation Test ) 
طراحی شده توسط روانشناس "Michael Storms" از دانشگاه Kansas.

2)تستِ تشخیص ایسکشوالیتی ( Asexuality Test )
طراحی شده توسط دکتر "Morag Yule".

3)تستِ تشخیص ایسکشوالیتی2 (Asexuality Test2 )

پی‌نوشت : این تست ها یک تشخیص دقیق نیستند! هیچکس نمی‌تواند به شما بگوید ایسکشوال هستید یا نه. با انجام این تست ها می‌توانید بفهمید که تا چه اندازه کلمه " ایسکشوال" شما را توصیف می‌کند ؛ با ویژگی ها و خصایص ایسکشوالیتی بیشتر آشنا شوید و در نهایت نتیجه‌گیری اصلی را به خود واگذار کنید. چون هیچکس بهتر از شما ، خودتان را نمی‌شناسد.

متاسفانه خیلی از افراد معنی دقیق "گرایش جنسی"  را نمی‌دانند و بارها دیده شده که "کشش" و "گرایش" را به جای هم به‌کار می‌برند. برای مثال جمله هایی همچون : "ایسکشوالا گرایش جنسی ندارند! , ایرومانتیک ها گرایش عاطفی ندارند! و ..." 
در این نوشتار کوتاه به برسی معنای گرایش جنسی و تفاوت آن با جنسیت پرداختیم.

اساساََ گرایش جنسی چیست؟

گرایش جنسی به ان دسته از رفتار ها و الگو هایِ پایدارِ احساسی یا عاشقانه یا کششِ جنسی نسبت به زن یا مرد و یا هر دو گفته میشود(علت این تقسیم بندی ان است که فردی میتواند از نظر عاطفی تنها جذب همجنس خود شود اما از نظر جنسی جذب هر دو جنس شود و بالعکس به همین دلیل تفاوتی هست میان کشش عاطفی و جنسی وغیره). گرایش جنسی همچنین به هویتِ فرد نیز اطلاق میشود که براساس کششِ جنسی، رفتار های مرتبط با ان و عضویت و داشتنِ وجوهِ مشترک در گروهی که دارای همان نشانه هستند مشخص میشود.

نباید گرایش جنسی را با مباحثی چون جنسیت یا جنسِ بیولوژیک خلط کنیم!
گرایش جنسی متفاوت است از مولفه های هویتیِ دیگری همچون جنسیت بیولوژیک (انچه که توسط ژنتیک جنسِ افراد را مشخص میکند و زن و مرد بودن انان را از نظر فیزیکی تعیین میکند؛ همچنین متفاوت است از هویتِ جنسیِ روانی و ذهنی افراد(انچه که افراد در درون خود درباره جنسیت خود درک میکنند که ایا زن هستند و یا مرد و الزاما این مورد تطابق با جنسِ فیزیکی انان نخواهد داشت) و متفاوت است از هویتِ جنسیِ اجتماعی افراد ( انچه که باتوجه به عرف و فرهنگ جامعه ، رفتاری مردانه یا زنانه تلقی میشود و با توجه به ان، به افراد جنسیتی اعطا میشود).

منبع : https://www.ncbi.nlm.nih.gov/pmc/articles/PMC4771012